En büyük tehlikeden söz açmak isterim? Küsmek,küstürmek,ayak oyunlarına gelmek. Arkadaşlar yaşadığım için iyi biliyorum. Küsen kendine küser. Güç olmalı, güç’lü kalmalı. Bakınız şu fotoğrafa. Amma ibret ile bakınız?.. Merhum Süleyman Arif Emre beyin tabutu başındayım. Ayrı ayrı ve ekipleri ile geleneler: Abdullah Gül, Ahmet Davutoğlu, İsmail Kahraman, A.Kadir Aksu, Mustafa Şentop, Temel Karamollaoğlu, Recai Kutan, Mustafa Kamalak…
Nedir bu? Dün bu isimlerin hepsi bir arada, beşibirli gibi DAVA gerdanlığına dizilmişlerdi. Şimdi albayrağa sarılı tabutun etrafında bile kucaklaşamıyorlar. Safın en arkasında duran TABAN, yabana atılmış hissi ile küsüyor ve gidiyor. Duvardan tuğlalar tek tek düşüyor. Cümleye lütfen dikkat ”Abi biz CHP’den meclisi üyesi seçildik. Bizim oralarda ne işimiz var?!..”Tabutun birleştiremediği fanileri, birleştirmek ne mümkün? Her inanmış ADAM, bulunduğu yerde Kul’luk görevini hasbi bir şekilde yapmalıdır.
