Islandım

Yağmurda ıslandım
sokak kedilerini kıskandım
Galata köprüsünde bitirim
Tophane yokuşunda racon kestim
Islandım,lakin uslanmadım
Tay gibiydim
Toyluk bana yabancı
Yağmurda ıslandım
Güneşleri kıskandım
Yürüyerek içimdeki ateşi büyüttüm
Ateş büyüdü
Voltalarım küçüldü
Bir kapı’da durdum
Bekledim bir ömür boyu
Sonra sırılsıklam uslandım